The lawyer

(Dutch & Spanish version below – versión español véase más abajo)

I watch the breaking news on TV. I see a man, sitting in the doorway of his car, his head wobbles gently back and forth. His gaze is blank, a little frowning, as if he is trying to grasp what just happened to him but he can’t. In the foreground police officers, next to him a man who tries to support him. A few moments later another man appears, with a white and red cross T-shirt, wearing plastic gloves. He quickly examines the man in the doorway. The head of the man sinks down, but turns a little later upwards again. A few moments later we see him again, lying on the street, with the man in white and red cross kneeling next to him, opening his shirt, white and bloody, and that’s it. No oxygen mask, no other medical equipment, none of that is shown.

He moves a leg, so he still lives, and the red cross man in white disappears out of the sight of the camera, registering everything. A reporter voice in the background. Police and emergency services were quickly on site. Quickly? This wounded man has been in the picture for the last few minutes, lying on the paving stones now, with lots of busy people around him, but nobody seems to be trying to do anything to bring him as fast as possible to a hospital. I’m wondering when will he gets help, and I’m thinking that in any case the news service was fast on the spot, because this news is brought life. But I still do not see an ambulance anywhere.

No car accident, it turns out. The man is Carlos Ordoñez, driving in his car on the street a few moments before, then suddenly stopped and shot by some hitmen.  Carlos works as a lawyer. Worked, rather, because he will not survive the cowardly attack on his life. He dies for the eye of the camera and in the sight of everyone who looks. Carlos is the umpteenth lawyer who is murdered in Honduras, only because he is a lawyer. He seems to be known, acknowledged and respected, tells the reporter voice while Carlos lies down on the street.

Being an attorney is an extremely risky profession here in Honduras, especially if you have clients with a criminal background who are not satisfied with the decision of their case, often with a fatal outcome for their lawyer. In 2017 alone, six lawyers in Honduras were murdered in cold blood. And on 22 January 2016, Day of the Endangered Attorney, lawyers worldwide were invited to express their support to Honduran colleagues.

Carlos Ordoñez had previously received death threats, but he had not opted for extra protection. In Honduras there exists a fund that lawyers can use to get protection if they receive threats. This proves that what just happened is a structural problem.

What struck me so hard, are those images of him, sitting in the doorway of the car with his wobbling head, and later lying on the street while he pulls out a leg, dying, all alone among the busy policemen and the red cross man. Would he have realized what was going on, why this was happening to him? Would he have thought that he never had to accept this or that case? Would he have thought about his family during those last minutes of his life? Perhaps he was corrupt with his death as a result of that. Or perhaps he was not corrupt and that’s why he had to pay for it with his life. One moment he was still there, on the road to something or someone, the other moment he was gone. He just became 46 years old.

De advocaat

(ESP abajo)

Ik kijk naar het breaking nieuws op tv. Hij zit in de deuropening van zijn auto, zijn hoofd wiebelt zacht heen en weer. Zijn blik is wezenloos, een beetje fronsend, alsof hij probeert te vatten wat er net is gebeurd maar het niet kan. Op de voorgrond veel politiemensen, naast hem een man die hem probeert te ondersteunen. Enkele ogenblikken later verschijnt een andere man in beeld, met een wit vestje en een rood kruis op de rug, plastic handschoenen aan, die de man in de deuropening snel onderzoekt. Het hoofd van de man zakt naar beneden, maar richt zich een beetje later weer omhoog. Enkele ogenblikken later zien we hem opnieuw, liggend op de straatstenen, met de man in het wit met rode kruis op de rug geknield naast hem. Hij legt zijn hemd open, wit en bebloed, maar voor de rest doet hij niets. Geen zuurstofmasker, geen draagberrie, geen andere medische apparatuur, niets van dat alles is er te zien. De man ligt gewoon op straat. Hij beweegt een been, leeft dus nog, en de man in het wit met rode kruis verdwijnt opnieuw uit beeld van de camera die alles filmt. Op de achtergrond een reporterstem. Politie en hulpdiensten waren snel ter plaatse. Snel? De man is nu al enkele minuten in beeld maar hij ligt gewoon op straat, met heel veel druk bewegende mensen rondom hem, maar niemand die echt aanstalten lijkt te maken om wat dan ook te doen. Ik vraag me af wanneer hij echt hulp toegediend krijgt. En ik bedenk dat in elk geval de nieuwsdienst snel ter plaatse was, dat ze dit alles life kunnen registreren. Maar een ambulance zie ik nergens.

Geen auto-ongeval, zo blijkt. De man heet Carlos Ordoñez, en is enkele ogenblikken voordien al rijdend in zijn auto op straat, door enkele hitmen, huurmoordenaars, neergeschoten. Carlos werkt als advocaat. Werkte, liever gezegd, want hij overleeft de laffe aanslag op zijn leven niet.  Hij sterft voor het oog van de camera en in het zicht van al wie kijkt. Carlos is de zoveelste advocaat die in Honduras vermoord wordt, enkel omdat hij advocaat is.  Hij schijnt bekend te zijn, erkend ook en gerespecteerd. Aldus de reporterstem die ondertussen verslag uitbrengt terwijl Carlos daar zit, en ligt.

Advocaat is een uiterst risicovol beroep in Honduras, vooral als je werkt als strafpleiter, omdat er altijd wel klanten zijn met een criminele achtergrond, die niet tevreden zijn over de uitspraak van zijn of haar dossier, met dan vaak een fatale afloop voor de advocaat in kwestie.

Enkel al in 2017 werden 6 advocaten in Honduras in koelen bloede vermoord. En op 22 januari, de Dag van de Bedreigde Advocaat, werden in 2016 advocaten wereldwijd opgeroepen hun steun te betuigen aan Hondurese collega’s. Carlos Ordoñez bleek al eerder doodsbedreigingen hebben gehad, maar had niet om extra bescherming gevraagd. In Honduras bestaat er namelijk een fonds waar o.a.advocaten gebruik van kunnen maken om bescherming te krijgen als ze bedreigingen ontvangen. Het is dus een structureel probleem.

Wat me vooral bijblijft nu, zijn die beelden van hem, zittend in de deuropening van de auto met zijn wiebelende hoofd, en later liggend op straat terwijl hij een been optrekt, stervend, helemaal alleen te midden van druk doende politiemensen en de man in het wit met het rode kruis op zijn rug.  Zou hij beseft hebben wat er aan de hand was, waarom net hem dit overkwam. Zou hij gedacht hebben, had ik die of die case maar nooit aangenomen, je ziet nu wat ervan komt. Zou hij aan zijn familie hebben gedacht tijdens die laatste minuten van zijn leven? Was hij misschien corrupt en brak hem dat nu zuur op? Of was hij net niet corrupt en moest hij dat bekopen met zijn leven? Het ene moment was hij er nog, op weg naar iets of iemand, het andere moment niet meer. Hij werd net 46 jaar.

El abogado

Veo las noticias ‘en vivo’ en la tele. El hombre está sentado en la entrada de su auto, su cabeza se tambalea suavemente de un lado a otro. Su mirada está en blanco, un poco frunciendo el ceño, como si tratara de captar lo que acaba de suceder, pero no puede. En primer plano, muchos policías, además de él, un hombre que trata de apoyarlo. Unos momentos más tarde aparece otro hombre, con un chaleco blanco y una cruz roja en la espalda, con guantes de plástico, examinando el hombre. La cabeza del hombre baja, pero se vuelve un poco más tarde hacia arriba. Unos momentos más tarde lo volvemos a ver, tumbado en los adoquines, con el hombre de la cruz roja arrodillado en la parte posterior a su lado. Él abre su camisa, blanca y ensangrentada, pero de lo contrario no hace nada. Sin máscara de oxígeno, ninguna viga, ningún otro equipo médico, nada de eso se puede ver. Solo el hombre que está en la calle, moviendo una pierna, aún vive.

Una voz de periodista en el fondo. La policía y los servicios de emergencia estuvieron rápidamente en el lugar. ¿Rápido? El hombre ha estado en la escena durante unos minutos, pero está solo en la calle, con mucha gente ocupada a su alrededor, pero nadie parece estar ayudándole de verdad.  Me pregunto cuándo realmente recibirá ayuda, cuando llegará la ambulancia. Es toy pensando que, en cualquier caso, las noticias llegaron rápido en el lugar, para poder registrar toda eso. Pero no veo una ambulancia en ningún lado.

No es accidente automovilístico, resulta. El hombre es Carlos Ordoñez, y había estado manejando en su automóvil en la calle unos momentos antes, cuando de repente fue interceptado por algunos sicarios. Carlos trabaja como abogado. Trabajó, más bien, porque no sobrevivirá al ataque cobarde en su vida. Muere por el ojo de la cámara y a la vista de todos los que miran. Carlos es el enésimo abogado asesinado en Honduras, solo porque es abogado. Él parece ser conocido, reconocido y respetado. Así, la voz del periodista dando esta información mientras Carlos está allí en la calle.

Trabajar como abogado es una profesión extremadamente arriesgada en Honduras, porque siempre hay clientes con antecedentes penales que no están satisfechos con la decisión de su caso, a menudo con un desenlace fatal para el abogado. Solo en 2017, seis abogados en Honduras fueron asesinados a sangre fría. Y el 22 de enero, el Día del Abogado en Peligro, en 2016 los abogados de todo el mundo fueron invitados a expresar su apoyo a los colegas hondureños. Carlos Ordoñez había tenido amenazas de muerte anteriormente, pero no había pedido protección. En Honduras existe un fondo que los abogados pueden usar para obtener protección si reciben amenazas. Es un problema estructural.

Lo que no puedo olvidar son esas imágenes de él, sentado en la puerta del automóvil con la cabeza bamboleante, y luego en la calle, muriéndose solo, entre los atareados policías y el hombre de la cruz roja. ¿Se habría dado cuenta de lo que estaba pasando a él, por qué este acto le sucedió a él? ¿Sera que hubiera pensado que nunca hubiera tenido que aceptar tal caso? ¿Habría pensado en su familia durante esos últimos minutos de su vida? Quizás él era corrupto y ahora pagó el precio. O tal vez no era corrupto y tuvo que pagar eso con su vida. En un momento, él todavía estaba allí, en el camino hacia algo o alguien, y el otro momento ya no. Tenía solo 46 años.